Žanka Stokić je rođena na današnji dan (24.01.) 1887. godine, u Velikom Gradištu. Otac joj je rano umro, majka se udala za sveštenika u Rabrovu, kraj Kučeva. Očuh je nije želeo pa su je udali za zaječarskog abadžiju sa samo 14 godina. Ona je pobegla sa glumačkom trupom, gde je prvo bila pralja, a posle počela i da glumi.
Nušić se zaljubio u njen dar, a malo i u nju, te je pisao neke komade samo za nju. Kažu da je bila najbolja Gospodja ministarka svih vremena.
Bila je veliki boem i mnogo vremena je provela po skadarljiskim kafanama, takodje je bila i dijabetičar, zavisna od insulina. Za vreme Drugig svetskog rata je igrala predstave, pa je zbog toga komunističke vlasti kažnjavaju.
Umrla je 1947. godine sa samo 60 godina…
Trećeg marta 2009. godine jedna od najvećih srpskih glumica Živana – Žanka Stokić rehabilitovana je odlukom Okružnog suda u Beogradu.
Okružni sud usvojio je zahtev za rehabilitaciju Žanke Stokić koja je 1945. godine presudom Suda za suđenja zločina i prestupa protiv srpske nacionalne časti osuđena na kaznu gubitka srpske nacionalne časti u trajanju od osam godina.
Njoj se na teret stavljalo da je za vreme okupacije, kao članica beogradskog Narodnog pozorišta učestvovala u „Veseljacima” i „Centrali za humor”, koje su bile pod blagonaklonom zaštitom nemačkog okupatora i učešće u emisiji „Šareno popodne” Radio Beograda, čime je kulturno i umetnički sarađivala sa okupatorom i domaćim izdajnicima.
Predsedništvo tadašnje Narodne Skupštine je odbilo molbe za pomilovanje Žanke Stokić, koja je preminula 20. jula 1947.godine.
Okružni sud u Beogradu utvrdio je da je Žanka Stokić u vreme početka Drugog svetskog rata bila članica Narodnog pozorišta u Beogradu da nije bila politički aktivna i da je izrečena kazna zasnovana na političkim i ideološkim razlozima.
Glumica je, prema sopstvenom kazivanju tokom postupka 1945. godine, dobrovoljno stupila u novo pozorište „Veseljaci” i „Centrala za humor” jer je bila bolesna i bio joj je potreban novac za lečenje, dok je u Beogradsku radio stanicu stupila pod prinudom glavnog nemačkog radio-aranžera, navodi se u saopštenju suda.
Okružni sud je u postupku rehabilitacije utvrdio da Žanka Stokić na suđenju 1945. godine nije imala branioca jer zbog svog lošeg materijalnog stanja nije mogla da ga plati.
Zahtev za rehabilitaciju Živane-Žanke Stokić podnela je Liga za zaštitu privatne svojine i ljudskih prava iz Požarevca. Zahtevu se pridružilo Narodno pozorište u Beogradu o obzirom na rad i doprinos srpskoj kulturi koji je kao dugogodišnji član te kuće dala upravo Žanka Stokić
