Milena Pavlović Barili, slikarka i pesnikinja, rođena je u Požarevcu 5. novembra 1909. godine. Školovala se u Beogradu, u umetničkoj školi, a 1926. nastavila školovanje u Minhenu do 1928.
Da zadovolji svoju veliku radoznalost i potrebu otvorenog duha za novim izvorima iskustava, Milena odlazi u Španiju, tako i nastaje serija slika s temama iz španske svakodnevice. Slikarsko usavršavanje i umetničku karijeru zatim nastavlja u drugim evropskim prestolnicama, prvo u Londonu, zatim više puta boravi u Parizu i Rimu, gde samostalno izlaže družeći se s istaknutim, avangardnim umetničkim ličnostima, slikarima, pesnicima, kritičarima.
Htela bih da te volim
više nego što mogu
Okrenuta od sveta
bez vremena i prostora
biti urezana u tvom odrazu.
U teskobi postojanja,
htela bih
da svest uronim
u tvoje spokojstvo
oslobađajući se svake suze
koju ipak moram isplakati
na strašnoj granici
izmišljenog odnosa.
Milena Pavlovic Barili
Istovremeno, izlagala je na grupnim izložbama u Beogradu i Požarevcu, i to zajedno sa srpskim umetnicima. Samostalno je izlagala u Beogradu i Požarevcu 1928. i 1929. u Parizu 1932. i 1938, u Rimu 1932. i 1937, Firenci 1933, u New Yorku 1940. i 1943, u Washingtonu 1944. godine.
BEOGRAD, PARIZ, RIM, FIRENCA, NEW YORK & WASHINGTON
Stilski razvoj Milene Pavlović Barili ima više faza. Prva faza je školovanje, gdje se uočava profinjenost senzibiliteta, talenat, interes za realnost u slici, ali već nagoveštava simbolizam i dekorativnost secesije, najčešće u modnom dizajnu. Koristi pastelne boje koje još više ističu blage prelaze i mekoću izraza.
Druga faza je od 1932. do 1936., kada formira svoj prepoznatljiv stil.
Treća faza donosi metafizičko slikarstvo s antičkim arhitektonskim elementima, renesansnim mizanscenom i kostimima, povezanim sa savremenim likovima, gde često uključuje i vlastiti lik.
Četvrta, američka faza naglašeno je nostalgična, s portretima ličnosti iz visokog društva, kao i serijom posvećenom religioznoj simbolici te komercijalnim modnim dizajnom, kojim je dala doprinos njujorškoj modnoj sceni, sarađujući s vodećim modnim časopisima i časopisima za uređenje enterijera; njena dela objavljuju se u Vogu (1940. uradila naslovnu stranu), Harper’s Bazaaru, Town and Country, Glamouru, Charmu i drugima…
Milena Pavlović Barili bila je u našoj, ex-jugoslavenskoj sredini nepoznata do sredine 20. veka kada Miodrag Protić, pripremajući fundus za budući MSU u Beogradu otkupljuje više njenih slika i istovremeno radi na osnivanju memorijalne galerije.
Milena je bila odlična slikarka portreta. Često je slikala svog oca, Bruna Barilija, kao i majku Danicu. Izuzetno je sugestivna psihološka produbljenost likova, očev nemirni duh i zanesenost kompozitora, kao i majčina senzibilnost i profinjenost.
Takođe, slikala je u ranom periodu i portrete filmskih glumaca, npr. Rudolfa Valentina, oduševljena filmom, kao novim medijem izražavanja. Naslikala je portret Gonsalesa, kubanskog pijaniste koji je bio ljubav njenog života, i kasnije i portret supruga, američkog oficira, Gosselina.
Značajan je i portret pesnika Siba Miličića, koji je bio jedan od Mileninih mecena, te je za honorar od male slike Kompozicija, koju je njemu prodala, kupila kartu za New York, i otputovala 1939. uoči Drugog svetskog rata, a koji ju je sprečio da se vrati u Pariz, na kraju i u Požarevac.
PRIVATAN ŽIVOT, POLITIKA I UMETNOST
Godine 1943. udala se za Roberta Tomasa Astor Gosselina iz Chicaga. Gospođa Malori bila je Milenina prijateljica i mecena u New Yorku, ali i darodavac više Mileninih slika za memorijalnu galeriju u Požarevcu, gdje je doputovala tokom 1960-ih.
Osim bavljenja slikarstvom i kasnije, komercijalnim modnim dizajnom, Milena je radila i rane modne ilustracije, nacrte za pozorišne kostime i za modne kreacije haljina, koje su nastale tokom školovanja u Minhenu i koje nisu imale komercijalni karakter. Tokom celog života bavila se i pesništvom, te je objavljivala poeziju na francuskom i talijanskom.
Preminula je u New Yorku 6. marta 1945., od kompleksnih posledica, pada s konja.