Sveti Petar Cetinjski mitropolit Crnogorski
Sveti Petar Cetinjski rođen je 1. aprila 1749. godine u selu Njegušu. Stupio u čin monaški u svojoj 12. godini.
Proslavlja se 31. oktobra po novom – 18. oktobra po starom kalendaru.
Upokojio se 18. oktobra 1830. godine. Njegove čudotvorne mošti počivaju netljene u manastiru Cetinjskom. Gospod ga proslavi na nebesima i na zemlji, kao vernog i trpeljivog slugu Svoga.
Rođen 1. aprila 1749. godine u selu Njegušu. Stupio u čin monaški u svojoj 12. godini.
Po smrti mitropolita Save 1782. godine Petar postade mitropolitom i gospodarem Crne Gore. Sav svoj život, viteški i sveti, posvetio je ovaj slavni muž svome narodu. Unutra je radio svom snagom da izmiri zavađena plemena, a spolja da odbrani zemlju i narod od grabljivih napadača.
Uspeo je i u jednom i u drugom poslu. Proslavio se naročito pobedom nad vojskom Napoleonovom u Boki i Dalmaciji.
Prema sebi je bio surov a prema svakom drugom pravedan i snishodljiv. Živeo je u jednoj teskobnoj keliji, kao prost monah, i ako je bio knez nad jednim narodom.
Sveti Petar Cetinjski
Na današnji dan, 31. oktobra 1830. godine, preminuo je Petar I Petrović Njegoš, kanonizovan kao Sveti Petar Cetinjski.
Petar I Petrović Njegoš, kanonizovan kao Sveti Petar Cetinjski, bio je blagoupravitelj i mitropolit Crne Gore, Skenderije i Primorja od 1784. do 1830. godine, odnosno u jednom od istorijski najturbulentnijih vremena, kada su se na Balkanu sudarale interesne zone tri velika carstva – ruskog, austrijskog i otomanskog.
Godine 1806. armije Napoleona Bonaparte pokušavale su da učvrste svoju vlast u Crnoj Gori, napredujući iz Bokokotorskog zaliva. Vojska Vladike Petra I, ojačana ruskim odredima i ruskom flotom pod vođstvom admirala Senjavina, isterala je francuske snage čak i iz Dubrovnika, međutim ruski car Aleksandar I pokušao je da ubedi vladiku da Boku Kotorsku preda Austrijancima.
Vladika ne samo da nije pristao, već je naredio da se crnogorske snage učvrste u Herceg Novom.
Sveti Petar Cetinjski je uništio francuske jedinice u Boki Kotorskoj. Oslobodio je Perast, Risan, Herceg Novi, a kasnije i Kotor, nad kojima se zaviorio crnogorski Alaj-barjak, a njegove trupe stigle su čak do Dubrovnika.
